Σαν σήμερα: Σεισμός Αιγίου 1995 I Ο απεγκλωβισμός του μικρού Αντρέα

Ήταν  ξημερώματα της 15^ης  Ιουνίου του 1995 όταν ο καταστροφικός εγκέλαδος κλίμακας 6,1 ρίχτερ χτύπησε την πόλη του Αιγίου.

Ο απολογισμός ήταν 26 νεκροί και ένα βαριά τραυματισμένο παιδί 8 ετών, ο Ανδρέας.

Η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης κλήθηκε αμέσως να συνδράμει στον απεγκλωβισμό και στη διάσωση των τραυματιών.

Η επιχείρηση

Τετραμελές κλιμάκιο της ΕΟΔ αναχώρησε με την πρώτη πτήση της Ολυμπιακής από Θεσσαλονίκη για Αθήνα, από όπου πέταξε με ελικόπτερο του στρατού στο Αίγιο.

Το κλιμάκιό μας κατέφθασε στην πληγείσα περιοχή, όπου είχε καταρρεύσει μια πολυώροφη οικοδομή.

Εκείνη την ώρα άνδρες της Πυροσβεστικής κατέβαλλαν ήδη επί σειρά ωρών ηρωικές προσπάθειες για τον εντοπισμό και τον απεγκλωβισμό των τραυματιών

Τα μέλη της ΕΟΔ εισχώρησαν σε μια τρύπα που είχε ήδη ανοίξει η Πυροσβεστική και συνέχισαν να σκάβουν διαγώνια και κατηφορικά, μέχρι που έφτασαν σε ένα αδιαπέραστο σημείο στο τρίτο επίπεδο της πολυκατοικίας, καθοδηγούμενα από τη φωνή του μικρού Ανδρέα. Όσο πλησίαζαν στο σημείο, η φωνή του ακουγόταν όλο και πιο δυνατά.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μιχάλης Σκουτέλης, τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης και επικεφαλής της επιχείρησης: «Βρέθηκα μπροστά σε έναν τοίχο από τούβλα χωρίς συνοχή. Αφού κατάφερα να βγάλω ένα τούβλο από τον διαλυμένο τοίχο, έβαλα το χέρι μου και χάιδεψα το κεφάλι του μικρού. Ήθελα να ξέρει ότι δεν είναι πλέον μόνος του».

Επί 44 ώρες ο Μιχάλης Σκουτέλης γκρέμιζε με σκαρπέλο και σφυρί τα χαλάσματα γύρω από τον Ανδρέα, ώστε ο απεγκλωβισμός του να γίνει με τον ασφαλέστερο δυνατό τρόπο. Ο Γιώργος Βάγγος, παλιό μέλος της ΕΟΔ, είχε φτιάξει αυτοσχέδιο φορείο από παντζούρια, για να μεταφερθεί το παιδί.

«Όταν τον απεγκλωβίσαμε, ακινητοποιήσαμε το κεφάλι του και τον δέσαμε στο αυτοσχέδιο φορείο, για να τον μεταφέρουμε. Μετά τον παραδώσαμε στον Παναγιώτη Νίκα, Αξιωματικό της Πυροσβεστικής. Ήμουν ο πρώτος που μπήκε στο λαγούμι και ο τελευταίος που βγήκε από αυτό. Όταν παραδώσαμε το παιδί ασφαλές, ξεσπάσαμε όλοι σε δάκρυα συγκίνησης και χαράς. Ο Ανδρέας είχε σωθεί. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ», λέει ο Μιχάλης Σκουτέλης.